"Z tych Å‚Ä…k i z tych puszcz jakby wiatr poranny
Pieśnią zapraszał na ziemię szczęśliwą;
Szedłem...choć strzały  numidzkimi ranny...
Niepewny, czy śmierć? czy żywota dziwo?
Czy IRYS ... którą na świat znosi szklany
Obłok?... a tęcze świecące nad niwą
Tyle kolorów i słońc tyle mają,
Że ją nad ziemią na światłach trzymają?"

 

Juliusz Słowacki: "KRÓL DUCH".
Epos wszechsłowiański. Rapsod pierwszy. Pieśń I/XII.